Szkoła w Muzeum | Wystawa niestała. 4 x kolekcja
Highschool

Podczas zajęć będziemy zajmować się relacjami ciał i przedmiotów. Przyjrzymy się temu, dlaczego tworzymy różne rzeczy, co one mówią o nas i jakie potrzeby zaspokajają. Zastanowimy się, jak ciała są przedstawiane w przestrzeni publicznej i jak wpływają na otaczającą nas materialną rzeczywistość. Warsztaty to okazja do twórczego dialogu – będziemy analizować dzieła sztuki, nazywać nasze emocje i myśli, a także tworzyć własne kolaże i instalacje. Wspólnie rozwiniemy krytyczne myślenie oraz umiejętność dostrzegania różnych perspektyw. Na początku dokładnie zapoznamy się z wystawą, odbierając ją poprzez nasze ciała i zmysły. Następnie zainspirujemy się wybranymi dziełami sztuki, by stworzyć własny prototyp wystawy – nadając jej tytuł i formę. Warsztaty te pozwolą nie tylko poznać, na czym polega praca projektanta, ale również sprawdzą, jak sztuka wpływa na nasze postrzeganie przestrzeni. Bodźcem do dyskusji i działania staną się przestrzenie wystawiennicze oraz prace w kolekcji MSN.

„Sztuka jako dziwne narzędzie" to wyjątkowe spotkanie, które odkrywa, czy sztuka może służyć czemuś więcej niż tylko wrażeniom estetycznym. Czy może być narzędziem do przekazywania ważnych treści? Jak wpływa na rzeczywistość polityczno-społeczną? A może sztuka łączy lub dzieli, krytykuje lub inspiruje? Podczas warsztatów będziemy pracować w małych grupach, analizując różne dzieła sztuki, aby odkryć, jakie strategie stosują artyści, by wpływać na odbiorców. Wspólnie zastanowimy się nad funkcją sztuki, a także spróbujemy nazwać emocje i sensy, które kryją się za artystycznymi manifestami. To doskonała okazja do ćwiczenia umiejętności zadawania pytań i poszukiwania odpowiedzi w świecie sztuki.

„Aktywne oprowadzanie” to zaproszenie do wciągającej opowieści o sztuce. Osoby uczestniczące w tym oprowadzaniu nie odgrywają jedynie roli biernych słuchaczy, lecz są zachęcane zadawania pytań, wyrażania własnego zdania, wnikliwego przyglądania się dziełom sztuki, szukania skojarzeń i rozmowy o nich. Podczas spotkania osoba prowadząca zarysowuje wprawdzie kontekst wystawy i poszczególnych dzieł, ale skupiona jest przede wszystkim na rozmowie i podążaniu za grupą. Oprowadzanie różni się od warsztatów tym, że nie wykonujemy złożonych ćwiczeń, nie dzielimy się na grupy, nie działamy plastycznie, ale zadajemy pytania, dyskutujemy o sztuce, szukamy własnych interpretacji. Całe 90 minut spędzamy na wystawie, obcując z dziełami sztuki. To, jak potoczy się oprowadzanie, zależy od zainteresowań i aktywności grupy.